ถ้าคุณมีเรียนจบไม่สูง ไม่มีเส้นสาย ไม่มีโอกาสทางสังคมน้อย เราจะหลุดกับดักคำที่เป็นข้ออ้างให้กับตัวเองเหล่านี้ได้อย่างไร เพื่อสร้างชีวิตเราให้ดีขึ้น
ผมมีวุฒิการศึกษามัธยม 3 เป็นคนเรียนจบไม่สูงไม่จบป.ตรี ด้วยซ้ำ ไม่เคยรู้ว่าในรั้วมหาวิทยาลัยเค้าเรียนเค้าสอนกันอย่างไรด้วยซ้ำ เริ่มทำงานอายุ18 ทำงานพาร์ทามตั้งแต่อายุ 13- 14ปี เป็นคนทำงานตั้งแต่อายุน้อยๆ ทั้งนี้...ต้องการเขียนบล๊อคก็เพราะว่า อยากให้แรงบรรดาลใจดีๆให้คนรุ่นใหม่ ที่กำลังครุ่นคิดกับตนเอง ในการโทษปัญหาจากคนอื่น ให้ทุกคนเห็นความสำคัญในตนเอง ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ตนมี ในวัยเด็กผมไม่มีอะไรเลย แถมยังต้องช้วุฒิ ม 3 มาสมัครงานแข่งกับท่านอื่นๆ ที่เรียนจบทั้งจบจากนอก จบจากโท ทั้งนี้มันไม่ง่ายที่เราจะเอาชนะ แต่สิ่งที่เราต้องทำคือไปโทษผมรับสมัครไม่ได้ เราต้องสร้างโอกาสขึ้นมาต้องสู้ให้มากกว่าคนอื่น ทังนี้อยากให้น้องใส่ใจในการศึกษาที่ตัวเองได้รับอยู่ในปัจจุปันเกี่ยวและใช้ประโยชท์กับมันอย่างเต็มที่
ไม่ใช่ว่ามาอ่านตรงนี้ หละคิดว่าชีวิตผมประสพความสำเร็จอะไร สำหรับผมการเท่าทัน เอาตัวรอดได้ มีงานมีการทำได้ ไม่เป็นภาระแก่ใครๆจะเป็นมายเซตที่ดีทำให้เรารอดได้ในทุกวิกฤต เพราะไม่ว่าจะจนจะรวยต้องทำหากินกัน แต่ในที่นี้หากมีหลักคิดดีๆก็จะได้นำมาปรับตัวจะช่วยให้เรายังเป็นที่ต้องการในตลาดแรงงานและสังคมอยู่เสมอ
หลักคิดเป็นจุดยืนสำคัญที่สุดนะครับ
"เรียนจบสูงแค่ไหน ไม่ใช่ประเด็น ทำงานให้เป็น มีเป้าหมายเลิกโทษคนอื่นเรียนรู้ความผิดพลาดความโง่ของตนเอง นำมาพัฒนาตนเอง และหากอยากได้ชีวิตอย่างไรเราต้องสร้างมันขึ้นมาด้วยตนเองนะครับ"
ชมคลิปได้ครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น